PEER: nowy wymiar współpracy wieloagentowej w AI
Wraz z dynamicznym rozwojem sztucznej inteligencji, coraz większego znaczenia nabierają systemy wieloagentowe, zdolne do bardziej złożonych operacji niż pojedyncze modele. Jednym z obiecujących rozwiązań w tej dziedzinie jest wzorzec PEER (Plan, Execute, Express, Review), który koordynuje działania wyspecjalizowanych agentów, by dostarczać wysokiej jakości wyniki w różnorodnych dziedzinach.
System PEER, testowany w środowisku Google Colab z wykorzystaniem modelu Gemini 1.5 Flash, demonstruje potencjał modularnego podejścia do AI. Zamiast jednej, monolitycznej jednostki, mamy tu do czynienia z orkiestracją czterech kluczowych ról: planisty, wykonawcy, ekspresora i recenzenta. Każdy z tych agentów posiada sprecyzowane funkcje, umożliwiające efektywną realizację zadań w sposób iteracyjny.
Architektura i proces działania
Fundamentem systemu jest ogólna klasa BaseAgent, która określa podstawowe mechanizmy przetwarzania zadań, komunikacji z API Gemini oraz zarządzania pamięcią. Integracja z Gemini API jest kluczowa dla generowania treści i wsparcia w procesie decyzyjnym. Co istotne, system przewiduje mechanizmy awaryjne, zapewniające ciągłość działania nawet w przypadku problemów z API.
Istota działania PEER leży w jego iteracyjnym charakterze. Każda czynność zostaje poddana czterem fazom: planowaniu, wykonaniu, wyrażaniu (czyli formatowaniu i prezentacji wyników) oraz recenzowaniu. Ten cykl powtarza się, maksymalnie do trzech razy, aż do momentu, gdy recenzent uzna rezultat za zadowalający. Taki mechanizm gwarantuje stałe doskonalenie wyników i adaptację do złożoności zadania.
Koordynacja i specjalizacja
Za całość procesu odpowiada MultiAgentOrchestrator, który nie tylko koordynuje działania wewnętrznych agentów PEER, ale również potrafi aktywować agentów specjalistycznych, takich jak analityk finansowy czy ekspert techniczny. To pozwala na wzbogacenie globalnego działania systemu o specjalistyczną wiedzę dziedzinową. Wspomagająca tę funkcjonalność jest prosta baza wiedzy, umożliwiająca agentom podejmowanie bardziej trafnych decyzji w kontekście konkretnej domeny.
Zastosowanie modelu PEER zostało przetestowane na przykładach obejmujących zadania finansowe, techniczne i kreatywne, co potwierdza jego wszechstronność. Zbiera się również metryki dotyczące wydajności agentów i liczby iteracji, co pozwala na obiektywną ocenę skuteczności tego podejścia.
Perspektywy i wnioski
Przedstawione rozwiązanie to dowód na to, że systemy wieloagentowe, oparte na współpracy i iteracyjnym doskonaleniu, mogą skutecznie radzić sobie ze skomplikowanymi problemami. Synergia frameworku PEER z zaawansowanymi modelami językowymi, takimi jak Gemini, znacząco podnosi jakość generowanych wyników. Jest to znaczący krok w kierunku tworzenia skalowalnych, niezawodnych i inteligentnych aplikacji AI, gotowych do wdrożenia w rzeczywistych scenariuszach.
